Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

Rockwave Festival 6-9 ιουλιου


Φέτος το Rockwave γίνεται τετραήμερο (6-9/7), προσθέτοντας μια πλήρη «ελληνική» ημέρα στο άνοιγμά του   κι εντείνοντας τη δυναμική και το ενδιαφέρον του. Συνεχίζει δε να συμπυκνώνει τάσεις, διαθέσεις, ενέργειες από τη διεθνή τρέχουσα ροκ σκηνή και μας τις παρουσιάζει σε ένα περιβάλλον εξοχικό και ειδυλλιακό, στο γνωστό TerraVibe Park. Καθαρό rock και post rock, ποικιλίες από heavy metal, ska και reggae, pop ειδικών δια­στάσεων, σύγχρονο ελληνικό τραγούδι αλλά και μουσικές που ξεφεύγουν από την εύκολη ταξινόμηση. Μια συμπυκνωμένη μουσική πολυπροσφορά με ονόματα όπως Ska-P, Saxon, Lana Del Rey, Iced Earth, Dead Can Dance, Septicflesh κ.ά. Power φάση!


ΣΑΒΒΑΤΟ 6/7


Ελληνική dream team Η πρώτη ημέρα του Rockwave είναι καθαρά ελληνική υπόθεση. Και μάλιστα με τις πιο ισχυρές παρουσίες της ελληνικής τραγουδοποιίας αλλά και της μουσικής ανανέωσης κατά την τελευταία εικοσαετία. Είναι ίσως η ανάγκη των καιρών που φέρνει τις πιο ουσιώδεις μουσικές φωνές της χώρας μας ενωμένες σε μια «ροκ γιορτή». Πάνω από μια εικοσαετία δράσης βάζει τον Σωκράτη Μάλαμα στις πρώτες θέσεις των καλλιτεχνών που όρισαν το ήθος και το ύφος του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού και μια πλούσια δισκογραφία καταγράφει στιγμές και ιστορίες που τον τοποθετούν σε μια κορυφή μακράς διαρκείας. Η παρουσία του ως headliner στη σκηνή Terra την πρώτη ημέρα του Rockwave μας προδιαθέτει για ένα διονυσιακό live – στα μέτρα του Σωκράτη. 
Μια εικοσαετία κρατά και η ιδιόμορφη περιήγηση του Θανάση Παπακωνσταντίνου σε έναν ηχοποιητικό χώρο ο οποίος διαμορφώνεται κάθε φορά από τα βιωμένα στοιχεία που τον απαρτίζουν ως αυτοδίδακτο ποιητή κι εραστή της τέχνης. Η δισκογραφική του παρουσία είναι σπουδαία και το σύνολό της τον καθιστά έναν από τους ουσιαστικότερους τραγουδοποιούς του καιρού μας, με ταυτότητα καλλιτεχνική που δεν συναντάμε πολύ συχνά. Η μουσική του εκτείνεται πέρα από πρόσκαιρες ταμπέλες – κι εδώ θα έχουμε μια πλήρη ανθολόγησή της, από την «Αγία Νοσταλγία» μέχρι τώρα. 
Ο Γιάννης Αγγελάκας είναι από τους καλλιτέχνες που μια ζωή «βλέπει» την ολότητα των πραγμάτων και, από μουσική φύση και θέση, της δίνει υπόσταση μέσα από τις παραγωγές του στην All Together Now. Είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση post-everything μουσικού που ξεχωρίζει στη σκηνή εδώ και τρεις δεκαετίες αγγίζοντας οτιδήποτε –από την παράδοση, το ροκ, την αβανγκάρντια κ.ο.κ.– και μετατρέποντάς το σε χρυσάφι. Είναι headliner στη σκηνή Vibe. 
Πριν από τον Αγγελάκα εμφανίζεται ο Λεωνίδας Μπαλάφας, ένας μουσικός που γουστάρει τη μουσική. Του αρέσει να παίζει και αυτό γίνεται φανερό σε κάθε εμφάνιση αλλά και σε κάθε δίσκο του. Κλασικός τροβαδούρος –με όρους του σήμερα–, ο Μπαλάφας είναι από τις πιο ξεχωριστές παρουσίες της γενιάς του. 
 Τα Υπόγεια Ρεύματα, ένα ιστορικό πια γκρουπ, συνεργάζονται με τον Θάνο Ανεστόπουλο των Διάφανων Κρίνων. Και από αυτήν τη σύμπραξη μπορεί να προκύπτουν Υπόγεια Κρίνα ή Διάφανα Ρεύματα. Ωραία, όπως και να ’ναι! 
Η Ειρήνη Σκυλακάκη ξεκινάει –και φτιάχνει– την ημέρα μας. Η «Wrong Direction» της έχει εντυπωσιάσει και κάθε άλλο παρά wrong είναι…


ΚΥΡΙΑΚΗ 7/7

Mε ska, punk και reggae Tο «αντικαθεστωτικό» ska-punk group από τη Μαδρίτη Ska-P είναι headliner στη σκηνή Terra. Το σχήμα, που κοντεύει να συμπληρώσει 20 συναπτά χρόνια επί σκηνής, ξέρει πώς να κρατάει ψηλά το beat με τη μουσική και τη σκηνική του αρτιότητα. Κάνει πάντα ένα ανεβαστικό και ξεσηκωτικό σόου με αναφορές στην κακούργα κοινωνία. Το «99%» είναι το πρόσφατο άλμπουμ του και αναφέρεται στην ισχύ του λαού. Στην ίδια σκηνή ο μόνος επιζών από τους θρυλικούς Ramones, ο Marky, με το τρέχον group τουBlitzkrieg κρατάει αναμμένη τη φλόγα του παλιού πάνκικου rock ’n’ roll, που είναι αντικείμενο προς μελέτη – ή προς απόλαυση. Ο Alborosie είναι ο αδιαμφισβήτητος μετρ της ευρωπαϊκής reggae σκηνής. Ο Σιτσιλιά­νος ράσταμαν έχει φτιάξει τη δική του ιστορία κι έχει εδώ και χρόνια πολιτογραφηθεί Τζαμαϊκανός, βιώνοντας στο έπακρον την κουλτούρα που τον τρέφει – πνευματικά ή άλλως πώς. Οι δικοί μας ψυχεδελο/stoners 1000mods (μερικά από τα μέλη τους προέρχονται από το Χιλιομόδι!) ανοίγουν τα δρώμενα. Σημαντική μπάντα, με ξεχωριστή παρουσία κι έναν ενδιαφέροντα δίσκο, το «Super Van Vacation». Στη Vibe σκηνή στήνεται ένα καθαρά heavy πρόγραμμα και οι ιστορικές μεταλλικές φυσιογνωμίες που ενσαρκώνουν το group Saxon αποτελούν την κορύφωσή του. Σχήμα με βαριά προϊστορία στο βρετανικό μέταλλο, οι Saxon είναι από τα ονόματα που αποτελούν εγγύηση στο χώρο. Έβγαλαν πρόσφατα το άλμπουμ «Sacrifice», όμως η παρουσία τους θα είναι εφ’ όλης της ύλης. Οι Γερμανοί thrasers Kreator, εκπρόσωποι μιας γνήσιας τευτονικής μεταλλικής επίθεσης, ήταν πάντα μια μπάντα που ανάβει τα αίματα  και τα κρατάει αναμμένα μέσα σε μια σχετική τρέλα. Αυτό γίνεται εδώ και τώρα… Το ακραίο μέταλλο των Carcass –που έχουν ανασχηματιστεί εδώ κι έξι χρόνια  μεταφράζεται ως «παλιές μελωδίες σε νέους ρυθμούς» (ή κάτι παρόμοιο). Ξεσηκωτικό by any means, όπως ­δείχνει ο νέος τους δίσκος «Surgical Steel». Σε όψεις του death metal είναι εξειδικευμένα τα δικά μας groups Descending καιEndsight, τα οποία κάνουν την αρχή.


Η Lana Del Rey δίνει στις ερμηνείες της ένα γοητευτικότατο και ακατανίκητο dark mood στο οποίο δεν μπορείς να αντισταθείς εύκολα. Με την ονειρική, αισθησιακή φωνή και παρουσία αποτελεί σίγουρα το πιο φρέσκο πρόσωπο  κι ενδεχομένως το πιο δυνατό όνομα  του φετινού Rockwave.


ΔΕΥΤΕΡΑ 8/7
Lana's summertime sadness Η Lana Del Rey με την ονειρική, αισθησιακή φωνή και παρουσία αποτελεί σίγουρα το πιο φρέσκο πρόσωπο –κι ενδεχομένως το πιο δυνατό όνομα– του φετινού Rockwave. Το άλμπουμ «Born to Die» έκανε αίσθηση παντού και τοποθέτησε την 26χρονη (κατά κόσμον) Elizabeth Woolridge Grant στην πρώτη γραμμή της σύγχρονης ποπ τραγουδοποιίας. Κομμάτια όπως το «Video Games» –που της άνοιξε το δρόμο–, το «Blue Jeans», το «National Anthem», το «Born to Die» και το «Summertime Sadness» είχαν ισχυρό impact σε ένα ευρύτατο διεθνικό κοινό, με αποτέλεσμα να καθόμαστε και να μιλάμε  ή να διερευνούμε– το φαινόμενο. Η Lana Del Rey δίνει στις ερμηνείες της ένα γοητευτικότατο και ακατανίκητο dark mood στο οποίο δεν μπορείς να αντισταθείς εύκολα. Στην Terra σκηνή προηγούνται οι ιστορικοί post punk θησαυροί που φέρουν το όνομα Echo & the Bunnymen. Άφθαρτοι από το χρόνο, οι Ian McCulloch και Will Sergeant λειτουργούν ως μια διαρκής μουσική αναφορά στο χθες και στο σήμερα της βρετανικής σκηνής, που έχει ως κέντρο το Λίβερπουλ και τα περίχωρά του. 
Οι Echo & the Bunnymen είναι οι αγαπημένοι σύμπασας της ροκ κοινότητας και αυτό μοιάζει υπεραρκετό. Με σχετικά μικρή, αλλά καλλιτεχνικά έντονη δισκογραφική παρουσία, οι δυναμικοί Subways, επίσης από τη Βρετανία, έχουν καταφέρει να κάνουν τον κόσμο να τους αγαπήσει παράφορα. Χάρη στο «Rock ’n’ Roll Queen» σίγουρα. Ο Ελληνογάλλος Gautier, ενδια­φέρουσα νέα κι εντυπωσιακή παρουσία –όπως έδειξε ο δίσκος του «Babylon» ανοίγει τη σκηνή Terra. Στην άλλη σκηνή, τη Vibe, στήνεται πάλι ένα βαρύ σκηνικό. Οι χεβιμεταλλάδες από τη Φλόριντα Iced Earth αποτελούν μόνιμη και σταθερή αξία στο είδος. Βαδίζοντας σε μια ασφαλή εκφραστική κατεύθυνση και κινούμενοι στο ιστορικο-μυθολογικο-φαντασιακό πεδίο, δίνουν μουσικές  όπως το πρόσφατο «Plagues of Babylon»–, που προσανατολίζεται σε μια ευρεία prog κατεύθυνση.
Η μπάντα του crossover thraser Mike Muir, οι Suicidal Tendencies από το Λος Άντζελες, έχει νέο δίσκο με καινούργιο υλικό, πράγμα που είχε να συμβεί εδώ και 13 χρόνια (γι’ αυτό και ο τίτλος «13»). Ατενίζουν το μέλλον με thrash αισιοδοξία… Οι επανενωθέντες Σουηδοί death-μεταλλάδες At the Gates έχουν εισφέρει τα μέγιστα στη διά­δοση του είδους στη χώρα τους και γι’ αυτό μπορούν να ­νιώθουν υπερήφανοι. Για μερικούς έχουν ήδη κατακτήσει ένα «θρυλικό» status. Ανοίγουν οι Θεσσαλονικείς Psycho Choke και οι Σπαρτιάτες Black Hat Bones. Και οι δύο είναι δυναμικότατοι…


ΤΡΙΤΗ 9/7
Ονειρικά ταξίδια στον κόσμο Ως γνωστόν, η Lisa Gerrard και ο Brendan Perry είναι ξανά μαζί και ως Dead Can Dance παρουσιάζουν το μύθο τους  ένα μύθο… πραγματικό, που διαρκεί πάνω από 30 χρόνια. Η υπερκόσμια ambience τους γοητεύει διαχρονικά. Μια ιδιαίτερη, ατμοσφαιρική μείξη υλικών και στοιχείων από τη διεθνική folk, το κλασικό και προκλασικό υπόστρωμα, οι world ρυθμικές εξάρσεις και η κέλτικη μελωδική φλέβα –συν άλλα πράγματα– συνιστούν τον κόσμο τους. Στη νέα τους διαδρομή οι Dead Can Dance σκιαγραφούν ξανά το τοπίο μιας ονειρικής world μουσικής με το πρόσφατο άλμπουμ τους «Anastasis», το οποίο δείχνει ότι μπορούν ακόμη, ύστερα από τόσα χρόνια, να πρωτοπορούν ακολουθώντας μόνο τους δικούς του δρόμους και τις δικές του κατευθύνσεις. Ένα ηχητικό ονειρικό ταξίδι στο εσώτερο διάστημα. Στη σκηνή Terra προηγείται­ η ψυχεδελική soul των Monophonics. 
Μια μπάντα που μοιάζει να βγαίνει από τις παλιές σελίδες του ροκ της Δυτικής Ακτής και δίνει, με άλμπουμ όπως το «In the Brain», αναλογικό τόνο σε μια «σκληρή» ψηφιακή πραγματικότητα. Σαν να επιστρέφεις στο Σαν Φρανσίσκο των ’60s. Ο Craig Walker έρχεται συχνά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και γενικά η αποδοχή του εδώ είναι αξιοσημείωτη. Τραγούδια από τους Power of Dreams και τους Archive, τραγούδια από τη σόλο πορεία του και άλλα πολλά… Σε αυτήν τη σκηνή ανοίγουν τα δρώμενα οι Opera Chaotique. Πρόκειται για ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και απρόβλεπτα εγχώρια σχήματα. Παρουσιάζουν μια ενδιαφέρουσα μείξη οπερατικο-θεατρικού καμπαρέ με πολλή jazz, swing και post rock ως όχημα των μετα-λυρικών συνειρμών τους. Η Vibe σκηνή του Rockwave γι’ αυτήν την ημέρα είναι αποκλειστικά ελληνική και κορυφώνει με τους Septicflesh, που έχουν φτιά­ξει το δικό τους μεταλλοσυμφωνικό ήχο όπως δείχνει το άλμπουμ «The Great Mass». Οι Chaostar είναι κομμάτι των Septicflesh – για την ακρίβεια το κλασικο-οπερατικο-φωνητικό μέρος τους. 
Οι Acid Death είναι οι μοναδικοί εκπρόσωποι του ελληνικού progressive death metal και οι Tardive Dyskinesia αναφέρονται κυρίως στο progressive metal παρά στην… ιατρική. Τέλος, οι Mahakala είναι ένα αρκούντως undreground σχήμα του είδους. After hours Για το κλείσιμο αυτής της ροκ γιορτής, προφανώς κατά τις 3 ή 4 πριν από το ξημέρωμα, επανέρχονται ο Γιάννης Αγγελάκας και οι φίλοι του. Για μια εφ’ όλης της (ουσιαστικής) ύλης ανασκόπηση.

ΠΗΓΗ:athinorama.gr




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου